Idea frakcyjnej radiofrekwencji mikroigłowej (RF mikroigłowa) oparta jest na możliwości selektywnego ogrzewania tkanki na dokładnie określonej głębokości. Głowica urządzenia posiada mikroigły, które po wkłuciu podgrzewa prąd RF.
Zasadnicza różnica pomiędzy aparatami z mikroigłami, a laserami frakcyjnymi polega na kształcie uzyskanego efektu przegrzania termicznego.
W przypadku mikroigieł punktowe podgrzanie głębszych warstw skóry jest znacznie silniejsze natomiast uszkodzeniem naskórka minimalne. Zniszczenie naskórka nie zależy od głębokości aplikacji.
Urządzenia radiofrekwencji mikroigłowej wykorzystują mikroigły do punktowej, podskórnej koagulacji za pomocą prądu RF.
Skuteczność zabiegów wykonywanych mikroigłami RF potwierdzona badaniami klinicznymi spowodowała rozwój tej technologii i obecnie wiele firm oferuje tego typu urządzenia. Często powstaje pytanie jakie wybrać urządzenie do radiofrekwencji mikroigłowej.
W urządzeniach radiofrekwencji mikroigłowj są stosowane dwa rodzaje mikroigieł:
Rozpływ prądu w skórze jest różny w zależności od umieszczenia elektrod w aplikatorze między , którymi przepływa prąd.
Najpopularniejsze jest rozwiązanie wykorzystujące sąsiadujące igły jako elektrody. Ablacja, koagulacja i przegrzanie występują tylko wokół końca igły.
W porównaniu do laserowych zabiegów frakcyjnych mikrouszkodzenia w zabiegach frakcyjnych mikroigłowych RF powstają o wiele głębiej, zatem osiągany efekt będzie mocniejszy, a zabieg skuteczniejszy. Prąd RF bipolarny jest bezpieczny, nie występuje ryzyko poparzeń oraz przebarwień.
Zastosowanie izolowanych igieł eliminuje nagrzewanie naskórka, podczas gdy głębokie warstwy skóry ulegają silnemu selektywnemu podgrzaniu.
Użycie igieł nieizolowanych zaleca się, gdy zachodzi potrzeba oddziaływania ciepła równocześnie we wszystkich warstwach skóry np. przy redukcji głębokich fałdów skóry.
Czas rekonwalescencji jest najkrótszy w porównaniu z innymi zabiegami frakcyjnymi co umożliwia szybki powrót pacjenta do normalnej aktywności
Urządzenia do radiofrekwencji mikroigłowej oprócz działania odmładzającego mogą być stosowane w zabiegach, które powstały w wyniku uszkodzeń włókien kolagenowych i elastyny głęboko w skórze właściwej np. usuwania głębokich zmarszczek, blizn zanikowych czy rozstępów.
Zabiegi urządzeniami do radiofrekwencji mikroigłowej są skuteczne w leczeniu nadpotliwości. Polegają na termicznym uszkodzeniu gruczołów potowych.
ASHLEY koreańskiej firmy IDS
Dzięki wykorzystaniu izolowanych mikroigieł działa termicznie tylko na zadanej głębokości skóry i nie uszkadza naskórka. Efektem tego są bardzo dobre wyniki w leczeniu rozstępów i blizn.
Morpheus8 izraelskiej firmy Inmode
Budowa i działanie aplikatora mikroigłowego Morpheus8zasadniczo różni się od tradycyjnych mikroigieł RF. Różnica polega na wartości emitowanej energii oraz przepływie prądu między końcem mikroigły, a drugą elektrodą. W Morpheus8 cała powierzchnia kontaktu aplikatora ze skórą jest elektrodą. Przegrzaniu podlega obszar pomiędzy czubkiem igły a powierzchnią. Uzyskuje się poziomą i pionową stymulację termiczną i następuje optymalny skurcz FSN. Ponieważ igła jest pokryta silikonem, nie ma termicznego efektu naskórkowo-skórnego.
Operator ma do dyspozycji 4 różne końcówki aplikatora Morpheus8. Poszczególne końcówki różnią się między sobą: głębokością działania, wartością emitowanej energii, ilością igieł oraz możliwością automatycznego wysuwania igieł, wymiarem.
Morpheus8 jest jedynym urządzeniem radiofrekwencji mikroigłowej działającym wielowarstowo. Działanie może sięgać, aż do warstwy podskórnej umożliwiając modelowanie warstwy tłuszczu.
W zależności od zmian, które należy wyleczyć wykonuje się 1-3 zabiegów w odstępach miesięcznych.
Czas rekonwalescencji jest bardzo krótki. Często jest możliwy natychmiastowy powrót do codziennych zajęć.
Rezultaty widoczne są zazwyczaj po dwóch tygodniach od zabiegu, jednak poprawa następuje jeszcze przez 3-6 miesięcy po zakończeniu leczenia.
„Zdjęcia ukazują efekt zabiegu u konkretnego pacjenta. Efekt zabiegu może się różnić w zależności od indywidualnych cech pacjenta, liczby powtórzeń zabiegu, stosowania się pacjenta do zaleceń pozabiegowych oraz umiejętności i doświadczenia osoby przeprowadzającej zabieg.”
