Źródła światła
Nie każde źródło światła znajduje zastosowanie w medycynie estetycznej. Podstawowe dziedziny zastosowania to biostymulacja i selektywna fototermoliza.
Źródła światła mają różne własności i ważne jest, aby przy ich stosowaniu znać różnice pomiędzy nimi.
Biostymulacja to terapia światłem o niskiej energii LLLT (Low Level Light Therapy). Do źródeł światła o niskiej energii należą lampy LED i lasery biostymulacyjne.
Selektywna fototermoliza to niszczenie komórek energią światła. Energia światła o określonych parametrach absorbują wybrane chromofory zawarte w tkankach (hemoglobina, barwnik, melanina) i zamieniana na energię cieplną. Wówczas odpowiednie tkanki są ogrzane do temperatury, która je niszczy nie uszkadzając tkanek sąsiadujących. Do źródeł światła wykorzystywanych w fototermolizie należą lasery wysokoenergetyczne i IPL. Bardzo wiele osób (lekarzy, kosmetologów) zalicza IPL do laserów. Taką błędną informację można znaleźć w wielu wypowiedziach, publikacjach, na stronach internetowych, w reklamach zabiegów. Wynika to z braku podstawowych wiadomości dotyczących emisji światła.
Różnica zostanie wyjaśniona w dalszej części.
LASER.
Nazwa to skrót od Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation. Laser na ciele stałym wynaleziono na początku XX wieku, a jego zastosowanie datuje się od lat 60-tych.
Głowica takiego lasera składa się z:
• rezonatora optycznego zawierającego ośrodek, w którym powstaje światło, oraz lustra tworzące komorę pompującą,
• zewnętrznego źródła energii. Energia ze źródła pompowana jest do rezonatora co wzbudza atomy,
które w następstwie tego uwalniają fotony.
Dzięki temu, że jedno z luster nie jest całkowicie odbijające, promień wydostaje się na zewnątrz i tworzy wiązkę światła laserowego. Ponieważ parametry emitowanych fotonów ściśle zależą od rodzaju ośrodka, charakterystyczną i jedną z najważniejszych cech laserów jest emisja jednej, określonej długości fali światła.
Na początku XXI w. pojawiły się lasery półprzewodnikowe. Światło generują diody i stąd ich powszechna nazwa diodowe. Długość fali światła określa materiał z której wykonano diodę.
IPL
Historia powstania IPL skrót od Intense Pulsed Light rozpoczyna się w 1996 r kiedy to Shimon Eckhouse Ph.D.,i Michael Kriendel Ph.D opracowali podstawy teoretyczne.
Najważniejszą częścią IPL jest głowica, która emituje światło. Jest umieszczona w aplikatorze. Typowa głowica składa się z lampy ksenonowej, która emituje impulsy światła o dużej energii i o szerokim spektrum fal (od ultrafioletu do podczerwieni).
Różnice pomiędzy laserem i IPL
Są trzy podstawowe różnice między światłem generowanym przez laser a IPL.
Zakres emitowanych długości fal
Światło lasera jest monochromatyczne, tzn. ma tylko jedną, określoną długość fali – jeden kolor. Parametry tkanki dla poszczególnych długości fal są znane. Właśnie ta cecha laserów sprawia, że łatwo jest przewidzieć oddziaływanie światła lasera na daną tkankę np. głębokość wnikania w skórę. W przeciwieństwie do lasera IPL emituje światło polichromatyczne, czyli jednocześnie wiele długości fal. Wziąwszy pod uwagę, że rozkład energii dla poszczególnych długości fal nie jest równy, a każda z długości
oddziałuje na tkankę na innej głębokości oddziaływanie IPL jest trudne do określenia w sposób teoretyczny.
W urządzeniach IPL zakres emitowanych fal zależy od zastosowanego filtra. Przez jego wymianę możemy zmieniać oddziaływanie światła na tkankę – dopasowując jedno urządzenie do wielu problemów estetycznych. Jednak nie wszystkie długości fali możemy w ten sposób uzyskać. W zależności od aplikacji, filtry odcinające widmo emitowanego światła od dołu mają przykładowo wartość: 420, 470, 515, 560, 590, 650 lub 695 nm. Ograniczeniem emitowanych fal od góry jest woda w układzie chłodzenia, płynąca wokół lampy ksenonowej. Pochłania ona fale powyżej 1000 nm. W ten sposób z całego widma emitowanego przez lampę ksenonową pozostaje tylko użyteczna część, w zakresie od długości fali określonej przez filtr, do 1000 nm.
Sposób emisji światła
Promień lasera ma określony kierunek i bardzo małą rozbieżność. Energia lasera jest zatem bardziej skoncentrowana. Dzięki temu w urządzeniach laserowych łatwo reguluje się wielkość naświetlanego obszaru. Stosuje się są końcówki o różnych rozmiarach, regulowanej plamce lub skanery laserowe.
W urządzeniach IPL z powodu rozbieżnej emisji światła musi się stosować prostopadłościenne światłowody przewodzące światło do skóry. W nowoczesnych konstrukcjach są one niewymienne, pracuje się nimi kontaktowo, a ich kształt określa wielkość naświetlanego obszaru skory – nie ma możliwości regulacji plamki.
Energia impulsu
Systemy IPL posiadają większą sprawność energetyczną oraz znacznie większą plamkę w porównaniu z laserami. Dzięki temu mają możliwość jednorodnego naświetlania większego obszaru skóry.
Skuteczność zabiegów
Czy technologia IPL jest lepsza niż lasery? Nie! Wszystko zależy od właściwego rozpoznania problemu skóry. Obie technologie są równie skuteczne.
Z aparatami IPL i laserami jest podobnie jak z markami samochodów – wszystkie z nich działają, ale różnią się parametrami. Proste z pozoru wymaganie skutecznego i bezpiecznego zabiegu przekłada się na określone wartości mocy, gęstości energii i czasu trwania impulsu, które nie zawsze od strony technicznej spełnia każdy aparat. Z tego powodu często słychać niezadowolenie pacjentów z powodu braku skuteczności zabiegu.
Niestety przeciętnemu pacjentowi trudno jest ocenić wartości tych parametrów. Jedyną radą jest zwrócenie uwagi jakiego producenta urządzenie posiada gabinet. Dlatego pozostaje ufać doświadczeniu lekarza i korzystać z urządzeń renomowanych firm takich jak np. izraelska marka Inmode.
